Hep klasik sözcüklerimiz var bizim deyip hep bir yerlere kazınıyoruz. Öyle sözsüz şarkılar var ki konuşanı susturuyor susanı konuşturuyor..Öyle zıt duygular yaşatıyor ki farklı yerlere gidebiliyoruz farklı insanlara dalabiliyoruz. Ne kadar öz insanlar olsak da hep zıtlar bizim dünyamızda yer alıyor..Onları seviyoruz onlardan darbe alıyoruz.Biz böyle alıştık böyle gidiyoruz..Hesabımızı kimse sormuyor kimse bizim adımıza konuşmuyor.Çünkü söylenecek tüm saçmalıkları başkaları bizim yerimize harcıyor.Belki de kocaman birer saçmalık oldukları içindir.Belki de bizim saçmalıklara yakışmadığımız içindir.Gördüğünüz gibi sayın darbe almış insan topluluğu ,çelişki içerisinde yaşıyorum.Siz benden bi parça yakalamamak için can atıyorsunuz.Ama bence kaçamıyacağınız tek  yer burası.Kaçakların ve kaçaklardan darbe almışların yeri.Güneşin doğuşu gibi içimizdekiler ama bir cehennem ateşi değil yaşadıklarımız.Öyle ama kendinize ve cehenneme haksızlık etmeyin.Bilmiyoruz çünkü belki bizim yüzümüzden birileri yanacak belki de biz yanacağız bilemiyoruz.Şimdi bana sorarsınız değil mi? 'Ahmak adam bilemediğin şeyler üzerine ne yazıyorsun diye? ' evet bilmiyorum..Bilmemekten haz almıyorum ama bildiğim bir şey var 'umut' bir gün yanacağımız ateşeler bitecek bir gün gözyaşlarımız geriye akacak bir gün olacak öyle üzüleceğiz ki sevinmek kat be katı olacak..Bir gün gelecek o gün bugüne lanet ettiğimize lanet edeceğiz.Anlamaya çalışmayın yazdıklarımız unutmaya da çalışmayın..Sonuçta yaşadıklarınızı unutmanız çok zor..Kendini kandırmakta özgürsünüz.Her zıt gibi sevinmekte özgürlüğünüzü kısıtlamaktan alamıyorsunuz kendinizi..Şarkı bitti yazacaklarım bu kadardı ..