Bugün buraya belki de hayatınızda böyle hisleri hepimiz yada bi çoğumuz adına tek bir kişide yaşadığımız ve yaşamaktan kendimi alıkoyamadığımız birinden bahsetmek için geldim.Belkide ilk defa kendi duygu boşluğumu belki başka hisleri bir kenara bırakarak geldim..Anlatılacak çok şey var elbette ve tabi ki de bu son olmayacak olmamalı..Nereden başlamalıyım nereye anlatmalıyım duygularımı inanın bilemiyorum.İnanın söyleyeceğim onca şeyi nerede nasıl çıkarırım düşünemiyorum.Öyle dolu öyle anlatması hoş olduğu kadar ürkek bir kıvılcım ki neyi nereye ne şekilde koyabilirim anlam veremiyorum..'insanlık' adı altında başlamalıyım elbette..Bir insan dünyayı bu kadar umursamaz bu kanmaz olabilir mi.Bilmiyorum olabilir derdim herhalde.Yada her pencereden düşene hep bir branda gibi kol açabilir mi..Her sessizliği hep sesleriyle güzelleştirip hep güz güne çevirebilir mi..Ya köşe başında oturan yalnızlar ya da evsiz birilerine ev olabilir mi..Hep bahsederler ya birilerin o çok iyi çok kötü..Ama bahseldilmeden hep içinde olan birilerinin o anlatılmak yaşanmaktan da öte hissedilir olmalı.Anlatırken çok zorluk çekiyorum şu an yaptığım bir iç çekme gibi..Dalıp düşünceleri nereye sığdırayım diye düşünürcesine.Bazen kararsız bazen üzgün..İnsanları tanıyorum günler geçiyor aylar ve yıllar..Birileri geliyor birileri gidiyor.Ama bazıları kimse gibi hissettirmiyor insanlara.Bazı bazı yaşıyorum ama inanmak gerekirse sevgisizlikten boğulacağımız sırada o insanın bir bakışı size mevki olabiliyor..Siz çocukluğunuza dönüyorsunuz o yılları hatırlıyorsunuz geride kalan seneleri nasıl böyle boşlukla nasıl böyle yalnızlıkla geçirdiğinizi düşünmeden edemiyorsunuz.Tıpkı şuan gözümden akmak için can atan göz yaşı gibi..Öylesine anlatılmaz biridir ki..Ne bileyim hep sarılmak isteyip yarım kaldığınız biri olabilir mi.İnsanın sarılmak içerisinde ukde kalabilir mi.Kalabilir elbette..Kaldı da belki vedalar dışında belki düşercesine.İnsan bazen içerisinde ki ukdeyi bir çığlık atar gibi bağrına basmak istiyor.Tıpkı bir yüzün yüzsüzlüğü gibi..Tıpkı koşan yalnızların koşmaktan alamadığı bir yol gibi..Şimdi uzaklardayım belki çok değil ama bence mesafe birinin bir yerde olmaması için önemli değildir.Uzaktır işte..Çokta bunun üzerine anlatacak bahsedecek bir şey yoktur.Olayları dramatize etmemeye çalışıyorum bahsetmiyorum yaşanan bazı kırıntıları..Belki yarım belki kaldığı yerden koşarcasına.Kusuruma bakmayın pek anlatamadım ve sizi anlamsız bir boşluğa doğru çektim..Ama şimdilik analatacaklarım bu kadar tabi 'şimdilik'..