Şu an bu yazıyı okurken , nefes alıyorsunuz.Yani hayattasınız! Belki elinizde kahve belki çay veya yanınızda birisi.Muhtemelen teksiniz..Bu daha iyi! Bu yazı yalnız okunabilecek ve sentezi ona göre yapılacak şekilde.Konumuz çok basit 'yarın ölecekmiş gibi'. Neden yarın? Neden şimdi değil veya 1 saat sonra vs vs.. Düşünün,düşünelim diye..Sorgulayalım kendimizi, napıyoruz şuan? Şimdiden bahsetmiyorum genel surette.Bir çoğumuz yarın ki iş sorunlarını,hayalini kurduğu eşyayı,eşi,işi,parayı ve buna benzer bir çok şeyi düşünüyor olabilir.Tıpkı benim gibi! İnanın,inanayım ki BOŞ..Kocaman bir boşluk kocaman bir yalan yığını.Kendimizi ne için kandırıyoruz, güzel biriyle evlenmek , iyi bir şirkette çalışmak için mi? İyi paralar alıp kaliteli yaşam sürüp birilerine kendimizi kanıtlamak için mi? Sorgulayın hayatı..Sorgu..Sorgula..Sorgulasana..
100 Yıllık bir hayatın olduğunu düşünelim ve bu hayatın biteceğini adımız gibi bilelim.100 Yıl denilmiş ve garantisi olmadığı belki 10 belki 30 belki 70 yaşında öleceğin söylenmiş.Şimdi sorunumuz şu;garantisi olmayan bir yaşam sürecinde ne yapıyoruz? Ebediyet ve sonsuzluğu biliyoruz..Belki de tek gerçek O! İnsanoğlu ahmak mı dersiniz? Geçici bir yaşamın içerisini zamanını geçici zevkler,geçici insanlar,geçici eşyalar için harcasın.Neden peki söyle bana ne için ve kim için? Dürüst olalım AHMAK kişileriz..
Anlamıyorum doğrusu,insan paraya ihtiyacı olduğunu kadarını aramalı.Belki de ihtiyaç sahibine verebildiğini kadarını kazanmalı.Kendisinden 100 yıl sonra gelecek torunu için neden plan yapsın? Neden torununu bu saçma para ve mal sevdasına sürüklesin.Hadi ama yapma! Bu torunun suçu değil bu sen değilsin bu senin hayalin değil bu senin hayatta olman değil! Yapma! Yapma! Lütfen!..
Ucu açık ve açılan ucun kapanmayacağı bir metni okudunuz.Daha sonra tekrar kapatmaya gayret etmek için döneceğim.. 15.04.2017 (1)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder