KENDİM

Kendimi anlıyorum en çokta kendimle anlıyorum.İçerisinde bulunduğum kum tanelerinde yine kendimleyim..Birinin bana hayatımla ilgili sorduğu sorulara, tamamen gelişi güzel ve ilgisiz cevaplar veriyorum..Sebebi zannımca dinlemeyeceği! Kimse tatmin etmiyor derya deniz olan kendimi.Kızmamak lazım aslında , kızmak lazımken bile kızmadan durabilmek lazım belki de..İnsan bu kendini düşünür kendi için doldurur midesini.Bir gün olur sen yine sen olarak kalırsın ve kendine , kendinle çare bulursun.Bu 'kendin' durumu önemli olduğu için üzerinde çok duruyorum.Öyle çünkü en acısı ne biliyor musun? Kandırıldığın tüm hislerinin bir başka kişi tarafından algılanıyor olması gibi görünmesi.Ne zannediyorsun ki..Senin için ölüp biterim diyenlerin yine kendileri için bunları yaptığını bilsen tepkin ne olurdu? Nasıl mı diye sorduğu hissediyorum.Yaratılış içerisinde evrildik ve hepimiz kendimize döndük.Üzülmek duygusu misal , bunu yaşamak ve alışılmıştan dolayı bunu başkası üzerinden kullanarak evirip çevirip senin için ölürümlere getiriyoruz.Sevmek misal , bazen hiç sandığın kadar masum değil.Yine kendin için be başkan..Bir başkasını yine kendin için seviyorsun çünkü senin buna ihtiyacın var! Sarılmak örneğin; çok güzel değil mi bir başkasına sarılmak veya sevdiğine veyahutta hiç tanımadığın ama ihtiyaç duyduğun bir insana.Sebebi nedir dersen;ihtiyaç duyuyorsun işte..Kendinde bulabileceğin her şeyi başkasında arıyor,gideriyor ve sonuç olarak bunlara isim takıyorsun.Yani kimse için ölüp bitmiyorsun.Sonuç olarak ; kimsenin hayatına girmeyen,kendi halinde suyu ılık olan bir hayat içerisinde yüzüyorum.Dalga yüklü duygulara kulaç atmak yerine kıyıdayım..Yolunuz,yolumuz açık olsun.