Hep bir umut beklerdim sonsuzdan .. Hep sonsuz olsun isterdim umudumu , ve baktım ki sonsuzluk sonsuz kalacak bende .. Giderek uzaklaştım kendimden , koşarak yaklaştım bende olmayana . Korkmuyordum , gülmüyordum , düşünmüyordum hiç bir şey yoktu .. Sadece kaçıyordum . Fakat biliyordum onsuz olan kendim olmayışımı .. Sonra dedim ki kendi kendime ; ya ileri ya geri .. ! Durdum , bekledim , düşündüm ve dedim ki kendi kendime , kendimi bulamamışken başkasına ne gerek var .. ? Anlatacaklarımın zor olduğu algıladıklarımın kolay olduğu yerdeyim artık .. O an sandım ki başka bir zaman var mıdır .. ? Bakın bu kadar şey yaşadım ..Bakın ben ne yaşamışım ..?
O yok ben var biz yok siz varsınız . O halde ona ihtiyaç yok .

'basılmamış bir romanın bilinmeyen bir sayfasından'