Hep boş boş bakıyorum.
Doluyor gözlerim ara sıra. Sıralıyorum ardınca kelimeleri.Kelimelerin ardına saklanıp sığınıyorum. Ne korkağım değil mi ? Ne yapabilirim ki çok korkunç geliyor bazen. Bazen demişken bazen olmuyor benim için. Ne acı bu acılar çok sıktı artık. Sıkıntının ne çok işi var öyle değil mi .. Boşverin hep aynı program karşıma çıkan. Karşıma çıkmayanlar hep uzakta.
Fazla yakın çok uzak.

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder